Met de backpack naar een trekkershut (door de sneeuw!)

Afgelopen weekend was het winter. Echt winter. Met veel sneeuw en vrieskou. Precies dat weekend hadden we uitgekozen om weer eens even echt ouderwets met de backpack te gaan lopen en vervolgens te gaan kamperen. En je gelooft het misschien (nog) niet, maar wát was het een heerlijk weekend. Prachtig weer, lekker buiten en kamperen met vrienden. Wat wil je nog meer?

Nee, we hadden echt niets te klagen, kan ik je vertellen. Want toen ik zaterdagochtend wakker werd en uit het raam keek, dankte ik God op mijn blote knietjes dat mijn vriendinnetje zo verstandig was geweest om een trekkershutje te reserveren op een leuk Natuurkampeerterrein. Want sneeuw en dan in een tent. Brrr. Het was natuurlijk superstoer geweest, maar nu hebben we extra genoten van ons warme kacheltje in de trekkershut. En ik ben inmiddels wel een beetje een luxepaardje…

Starten in Wageningen

Met de rugzakken in de achterbak reden we naar Wageningen, waar we de auto parkeerden op het busstation. Het was weer begonnen met sneeuwen, dus na wat inkopen voor lunch en ontbijt bij de plaatselijke grootgrutter, gingen we bepakt en goed ingepakt op weg. Al snel liepen we Wageningen uit, het bos in. Krakende sneeuw onder je voeten, verder niets. Super!

Backpacken met het Trio: Laura, Remco en Marlies. Toen vonden we het allemaal nog leuk 🙂

Laagjes

Hoewel het natuurlijk best fris was, hebben we het eigenlijk niet koud gehad. Laagjes zijn de truc. Met een thermoshirt als eerste laag, een fleecevest of softshell als tweede en een windjack als derde laag, heb je het warm genoeg tijdens het lopen. Ik moest na twee uur lopen – bij het eerste beste theehuis naar binnen om – mijn (eigenwijs) vierde laag uit te trekken, omdat ik het toch wel erg warm had. Dan zweet je teveel en dat is niet lekker als je even stilstaat. Want vergis je niet. Je transpireert best flink tijdens zo’n tocht, dus zodra je stilstaat om pauze te houden of de kaart te lezen, koel je heel snel af. Voor die momenten is het handig om een extra jas of warm vest bij je te hebben.

Goede waterdichte wandelschoenen zijn natuurlijk ook een must. Een muts helpt ook enorm, want een groot deel van je lichaamswarmte verlies je via je hoofd. Eigenlijk hebben we allemaal het hele weekend met enorme mutsen op ons hoofd gelopen.

Als je stopt voor een korte break, trek dan een laagje extra aan. Anders koel je te snel af.

Niets dan natuur

Tijdens de tocht van zo’n 22 kilometer, waarbij we nagenoeg alleen maar door de natuur hebben gelopen, zijn we stille bossen, weidse heides, modderstromen :-), besneeuwde vlaktes met wilde paarden en kronkelende paadjes met mooie doorkijkjes tegengekomen. Door de afwisselende omgeving heb je niet door dat je flink wat kilometers aflegt, dus dat was prima te doen. Ook met bepakking. Al was ik blij dat ik na 22 km mijn backpack af kon doen. Dat zijn de schoudertjes niet meer gewend!

Onderweg zijn we eigenlijk maar weinig mensen tegengekomen, over dit stukje Veluwe. Het was dat we ineens middenin een hardloopwedstrijd terecht waren gekomen (die meneer vooraan rende echt heel hard), maar de enige mensen die we zagen waren zelf ook aan het wandelen met een (dag)rugzak of wandelstokken. Of ze zaten als verliefd koppeltje een blikje groentensoep op te warmen op een gasstelletje. Erg leuk hoe mensen op je reageren als je aan komt sjokken met je backpack.

Trekkershut

Eenmaal aangekomen in onze knusse trekkershut op Camping Beek & Hei, waar de verwarming al aan stond, trokken we onze loopkleding uit er verwisselden die voor schone, droge shirts en vesten. In het schone Otterlo aten we een hapje en namen we een paar drankjes. En daarna vroeg naar bed, want na een dag inspanning in de frisse buitenlucht, waren zelfs de (overigens prima) stapelbedjes erg aanlokkelijk.

Dit was mijn eerste ervaring met een trekkershut, maar ik vind het ideaal. Een kacheltje, een tafel met wat stoelen, een gasstelletje en een fluitketel. Meer heb je ook niet nodig. Leuk om een keer te doen met de kinderen op de fiets, of als ze wat ouder zijn zelfs lopend. Prima om eens een weekend in te logeren. Je hebt bovendien prachtige exemplaren. Op trekkershutten.nl vind je ze allemaal.

Aangekomen in de trekkershut!

We hadden er al snel een zooitje van gemaakt, maar zo ziet-ie er van binnen uit.

Het lijkt wel Oostenrijk

De volgende morgen bleek er een enorm pak sneeuw te zijn gevallen en was de lucht strakblauw. Meer mazzel kan je niet hebben volgens mij. Dus na een ontbijtje gingen alle slaapspullen weer in de backpack en begonnen we met onze tocht naar Oosterbeek.

Alsof we in Oostenrijk door het bos liepen! Er waren ons twee mountainbikers, en twee wandelaars voor geweest, maar verder was de sneeuw nog onbelopen. Echt prachtig. Uiteraard deel ik de foto’s met jullie!

Vertrouw de ANWB-paddestoelen

Na de eerste 9 kilometer door mooie bossen en hei, waren we genoodzaakt om een stuk langs de provinciale weg te lopen. Tip: ga dan niet eigenwijs toch proberen een route door het bos te zoeken, want dan stuit je op een snelweg en moet je een flink stukje om. 🙂

Die laatste km’s gingen toch wat zwaarder, het is toch wat minder fijn lopen langs een N-weg, maar uiteindelijk wisten we Oosterbeek en de bushalte met een bus naar Wageningen te vinden. Moe maar voldaan (echt, de clichés vliegen je om de oren) keerden wij huiswaarts. Zonder blaren, wel met spierpijn. En het gevoel écht op vakantie geweest te zijn. Want door dat lopen raakt je hoofd leeg, je lichaam wordt moe en er is niets om je druk over te maken.

Bovendien kan Nederland zo prachtig zijn! Ga dat bos in, zoek een leuke camping in de buurt en loop de volgende dag verder. Gegarandeerd genieten!

Ik schreef al eerder over de voorbereidingen voor deze trip. Ik ga dit snel nog eens doen! En wat jij? Zou jij het aandurven? Laat hieronder een reactie achter of op de Facebookpagina van Komwegaankamperen.nl.