Later als ik groot ben: Een eigen camping – Deel 2

Vorige week schreef ik over dat mijn lief en ik al jaren een stiekeme kampeerdroom hebben: een eigen camping. Ik schreef ook dat deze droom wat ons betreft momenteel niet realistisch was. En toen kreeg ik een leuke tweet van Karin, de eigenaresse van Watersportcamping Heeg in Friesland…

@wegaankamperen ooit, 30 jaar geleden, kochten we de camping. Ben t met je verhaal eens, behalve dat het juist heel goed samen gaat met kids

— WaterSportCampingHee (@wcampingheeg) October 2, 2016

Karin nodigde me uit om haar te bellen. Dat wilde ik natuurlijk wel! Helemaal toen bleek dat Watersportcamping de Heeg niet een normale rechttoe-rechtaan camping was, maar juist bol staat van de vernuftige samenwerkingen, super slimme oplossingen voor kampeerders en goede marketing bedrijft. En nog steeds – met 5 hectare – een kleinschalige camping is. Camping én marketing waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Dus ik besloot het verhaal van Karin aan te horen en mijn twijfels aan haar voor te leggen.

Gefeliciteerd!

Karin werd in in 1986 vrij spontaan eigenaar van haar camping. Tijdens een vakantie met een vriendin belde ze met haar liefde Jacob. Hij deelde haar doodleuk mee: “Gefeliciteerd, we hebben een camping gekocht!”

Excuse me!?!, moet Karin hebben gedacht, want ze was verpleegkundige en had nog nooit een seconde van haar leven nagedacht over het beginnen van een eigen camping. Maar goed, de camping was gekocht en ze moesten aan de bak. Dus werd het veredelde weiland waar ze mee begonnen langzaam een camping met stroom, bomen, velden en al die andere voorzieningen die nodig zijn op een kampeerterrein. Inmiddels zijn ze 30 jaar verder.

Beren op de weg

De reden dat wij (van komwegaankamperen.nl) niet serieus over een eigen camping durven na te denken is omdat we een aantal beren op de weg zien die onoverkomelijk lijken. Zoals: hoe run je een camping met twee kleine kinderen? Ga je je woonplaats in de Randstad met al je vertrouwde familie, vrienden, kinderdagverblijf en werk achterlaten om in ‘verweggistan’ een camping te beginnen? Hoe gaan we dat financieel doen? En het is ook niet zomaar een projectje wat je gaat doen en waar je na een jaar weer mee stopt. Doodeng eigenlijk.

Kinderen vs. Camping

Karin kan me vooral helpen met het ‘kinder-probleem’. “Ik vind het runnen van een camping juist heel erg goed te combineren met kinderen”, zegt ze. “Terwijl je het in het hoogseizoen superdruk hebt, groeien je kinderen op op de mooiste plek die er is, met altijd meer dan genoeg vriendjes om mee te spelen”.

Al Karin haar vijf kinderen zijn geboren op de camping. En soms was de receptie wel eens eventjes gesloten omdat ze borstvoeding moest geven. Ja, inderdaad, wat máákt dat kwartiertje eigenlijk ook uit? Op de camping is veel minder haast.

Kan ik dit mijn kind wel aandoen?

Maar dan een nieuw probleem: mijn eigen twee kinderen zíjn al geboren en de oudste gaat bijna naar school. Ga ik haar dan weghalen uit haar vertrouwde, bekende wereldje? En kan ik nog wel genoeg tijd aan ze besteden?
“Hoe eerder je begint, hoe makkelijker het me lijkt”, denkt Karin, maar geeft ook aan dat alleen wijzelf deze keuze kunnen maken. “Wij hadden zelf een oppas die leuke dingen deed met de kinderen en wat licht huishoudelijke klusjes deed. Zo was het goed te doen. Maar wat mij betreft is de jeugd van mijn kinderen op onze camping echt een cadeautje. Het heeft enorm bijgedragen aan hun persoonlijke ontwikkeling. Ze hebben gezien dat er altijd hard gewerkt werd; het geld komt niet zomaar uit de muur. Ze zijn sociaal sterk, gastvriendelijk en hebben een groot empatisch vermogen.
In het hoogseizoen ben je zeven dagen per week aan het werk. Nu is de camping gesloten en hebben we veel meer vrij en dus tijd. Wel blijf je altijd bezig met onderhoud, budgetteren, campagnes en projecten. Gelukkig kunnen we het eind van het jaar een aantal weken met het gezin op vakantie. Dan laden we weer even helemaal op, dat geeft ons gezin echt een boost.”

Blijf bij jezelf

En dan een laatste tip van Karin – omdat ik de initiatieven op Watersportcamping Heeg zo leuk vond (o.a. oppas op de camping!? BRILJANT!):
“We zijn bij het vormen van de camping altijd van onszelf uitgegaan. Wij vonden het bijvoorbeeld ook irritant dat we, als de kinderen op bed lagen, niet meer naar een terrasje konden. De basis moet goed zijn, vervolgens haal ik plezier uit het zoeken van de verdieping. Het is net een schilderij van olieverf, elke keer komt er weer een laagje bij.”

Voorlopige conclusie

En dan tot besluit mijn eigen voorlopige conclusie: De nieuwsgierigheid wint het van de ratio; we gaan nog verder op onderzoek uit. Maar we denken er vooral nog eens 556 keer over na, want met een eigen camping blijf je áltijd bezig. To be continued!

Kijk voor de andere leuke initiatieven op Watersportcamping Heeg eens op de site. Ook schrijft Karin een leuk inspirerend blog. Wij gaan in ieder geval volgend jaar eens buurten in het Friese Heeg om eens een kijkje achter de schermen te nemen!