Caravantraining in Noorbeek

Afgelopen weekend reden wij naar Zuid-Limburg voor een caravantraining. Op deze prachtige dag leerden wij goed rijden met de caravan, onze auto beter kennen en allemaal handige tips en tricks voor manoeuvreren, inparkeren en nog veel meer. Kortom; echt een aanrader.

Zoals ik in een eerder blogje al vertelde; Ralph is degene die de caravan rijdt. Maar dat wilde ik ook graag leren. En omdat we in juni een flinke reis op de planning hebben staan, leek het ons een zeer verstandig idee om onszelf eens wat beter voor te bereiden. Dus boekten we de Caravantraining OpMaat van Caravantrekker. Daarvoor mochten we naar het prachtige Noorbeek tegen de Belgische grens in Limburg.

Lekke Band

We besloten er een leuk weekend van te maken zonder de kindertjes. Hadden een hotelletje geboekt (Je kunt overigens met je eigen caravan die kant op en daar dan natuurlijk in slapen, maar het was voor ons een stuk makkelijker om de caravan van de cursus-aanbieder te huren). De volgende ochtend werden we vrolijk wakker, tot bleek dat onze auto een lekke band had. O.
Sta je dan, 210 km van huis, met nog een hele dag rondrijden MET caravan voor de boeg. Gelukkig was doormiddel van een handige ANWB-meneer en een prop, alles snel weer bij het oude. We konden naar Camping Grensheuvel, waar onze instructeur Bert Wijnen zijn uitvalsbasis had. 

Theorie in de zon

Onder het genot van een kopje koffie in de zon op de camping vertelde Bert ons eerst alle theorie die we echt moesten weten. Wisten we hoeveel onze auto mocht trekken en was de combinatie wel geschikt? Hoe moesten we de caravan dan beladen? Hoe voorkwamen we slingeren op de snelweg en hoe stop je dat? Een fijn ontspannen begin van de dag, waarbij we ook onze wensen kenbaar konden maken. Bert had een mooi plan uitgestippeld voor ons, dus toen de koffie op was, gingen we aan de slag.

Gaan met die banaan

Uiteraard begon het feest met het aankoppelen van de gehuurde caravan. Deze kwam qua gewicht en afmetingen erg overeen met onze eigen caravan, misschien wel iets groter, dus dat was fijn. Eenmaal de caravan recht achter de auto, moesten de spiegels goed afgesteld worden en de lichtjes gecheckt. Dit alles nog in de veilige omgeving van de camping. Maar toen kwam het. IK mocht als eerste gaan rijden.
Wat? Nu al? Maar ik had nog nooit op de openbare weg gereden? En dan meteen in het bochtige heuvelachtige Zuid-Limburg met al die kleine dorpjes?!
Maar goed, Bert kwam rustig naast me zitten (Ralph mocht achterin) en ik mocht eerst het steile heuveltje oprijden om überhaupt de camping af te komen. Koppeling op en flink gas geven. En warempel! We reden weg en het ging nog een soort van smooth ook.

Daar gaat ze hoor!

Manoeuvreren 

Na een tijdje rijden door dorpjes en langs prachtige natuur – met ondertussen de rustige adviezen van Bert – ging het eigenlijk heel goed en had ik het idee dat ik het al aardig onder de knie had. Ik had er echt lol in!
Maar het is een cursus, dus werd er een parkeerplaatsje opgezocht en kregen we een lesje manoeuvreren. Niet alleen om je caravan goed te kunnen inparkeren, maar ook om te leren hoe ver de caravan uitzwaait, wanneer het instuurmoment is, wanneer de combinatie teveel schaart en hoe we met elkaar moeten communiceren als je de caravan op een krap Italiaans plekje probeert te krijgen.
Hier nam Bert ruim de tijd voor en had alle geduld met ons gestuntel. We hebben een aantal tips van hem gekregen die we door het nu ook zelf ervaren te hebben, zeker gaan gebruiken in de toekomst.

Bochten en hellingen

Na de manoeuvreer-les was het tijd voor Ralph om een stukkie te rijden. Het caravanrijden was voor hem geen probleem, maar hij had nog wat vraagtekens bij de hellingen en haarspeldbochten die we tijdens onze vakantie tegen zouden kunnen komen. Want kon onze auto dat wel aan? Nu moet je weten dat we in een allesbehalve sexy Ford C-Max rijden met een 1.6 benzinemotor. Heel veel power is dat niet. Kon onze gevulde caravan daar wel mee omhoog in de Zwitserse Alpen?
Daar wist Bert wel raad mee en dat is dan ook gelijk de reden dat de omgeving van Zuid-Limburg perfect is voor deze cursus: Hellingen en haarspeldbochten genoeg!
We reden omhoog, weer naar beneden en dat nog een paar keer. Op een gegeven moment moest Ralph de auto bergopwaarts stil zetten en dan vanuit stilstand vertrekken. Ging prima. Ook leerden we over de ideale versnelling-toeren-combinatie waarmee de combinatie nog vrolijk omhoog bleef gaan.

Omdat ik begon te zeuren over het rijgedrag van Ralph, besloot Bert dat ik dan maar moest gaan rijden. God straft meteen. Wat resulteerde dat ook ik de Zuid-Limburgse bergen moest bedwingen. En dat ging eigenlijk prima! Ondertussen vertelde Bert het een en ander over de omgeving, zodat het in dubbel opzicht een leerzame dag was.

Ook tijd voor genieten

Bij de cursus zat de lunch erbij in en die wil ik zeker niet onvermeld laten. Dit is toch eigenlijk al een beetje vakantie? 

Het uitzicht tijdens de lunch met in de verte onze combinatie met de huurcaravan.

Na de lunch dirigeerde Bert ons zelfs naar het drielandenpunt, waar we met caravan op een meter na (er loopt een smal weggetje langs) overheen zijn gereden! Geweldig! De afdaling was er weer eentje die zo in Tirol had kunnen thuishoren en we fantaseerden over de rit die we zouden gaan maken. Ook daar kregen advies over; hoe te remmen, soms even stoppen om de oplooprem even af te laten koelen. Dat soort dingen.

Belgische snelweg

Inmiddels waren we al ruim 4 uur onderweg en was het tijd voor Laura’s Grote Snelwegtrainig. Hahaha. Ik weet niet of je het daar kent, maar stel je voor: de snelweg van Maastricht naar Luik. En dan de snelweg na Luik de berg op. En die weer af. En de meest onmogelijke Belgische afritten. Ik heb ze allemaal moeten doen. Met de caravan. Dus een stukkie A27? Pfff, eitje 🙂
Na de snelweg kwam er nog een stukje bergen rijden en kregen we ook hier weer de nodige toeristische informatie van Bert. Daarna nog even Maastricht door voor het stadsgevoel (ook wel fijn om gedaan te hebben) en toen weer rustig op Noorbeek aan om de caravan veilig thuis te brengen.

Een aanrader

Dat afgelopen zondag een prachtige dag was, heeft absoluut meegewerkt in het genieten van de rit tijdens de cursus. Maar de training zou ik aan iedereen die niet helemaal zeker is van zijn zaak, van harte aanbevelen. Bert is een kundige, rustige instructeur en doet zijn werk met veel plezier. En hij heeft nog wel wat mooie verhalen achter de hand, dus vermaak is gegarandeerd.

Zelf vind ik het erg fijn dat ik nu weet dat ik zelfverzekerd kan rijden met de caravan, in alle denkbare situaties. Ook hebben we vertrouwen gekregen in onze auto, die nagenoeg moeiteloos de steile bergen bedwong. Wel hebben we geleerd dat je met caravanning meer rustig aan moet doen. We hadden vrij wilde plannen voor onze vakantie wat betreft afstanden. Deze zullen we nu iets bijstellen, omdat we het fijn vinden om gewoon relaxed te kunnen rijden (je doet gemiddeld ongeveer 65 km per uur met een caravan). En voor Ralph is het mogelijk om de traditionele rolverdeling van sturende alpha-man, te laten varen en zijn vrouw ook eens een uurtje of twee te laten rijden. Allemaal zaken waar je vakantie beter van wordt.

Wij deden de Caravan Rijvaardigheid Op Maat© Standaard, een privé-cursus van een hele dag voor twee personen. Dit kostte ons €284,-. Omdat we de caravan van Bert erbij huurden was dit nog 45 euro meer.

Ik ben benieuwd op je nu zelf ook geïnteresseerd bent geraakt in zo’n caravantraining. Of misschien heb je er wel eentje gedaan en wil je daar iets over kwijt! Dat kan natuurlijk hieronder of op de facebookpagina van Komwegaankamperen.nl.